Γαστρονομικές συνήθειες των Βλάχων
Το βούτυρο δε το λυπόντουσαν. Το είχαν μόνο για μαγείρεμα σε αντικατάσταση λαδιού που έπρεπε να αγοράζουν. Οι τσελιγκάδες το είχαν στο καζάνι στο κατώι του σπιτιού και οι υπόλοιποι υπολόγιζαν σε δώρο κάποιας ποσότητας απο τους έχοντες συγγενείς τους. Το γάλα ήταν βάση πρόχειρων και επίσημων φαγητών, όπως η τρυψάνα(ξερό ψωμί με ζεστό γάλα) , το γιαούρτι (μαρκάτου), συχνό συμπλήρωμα του καθημερινού τραπεζιού αλλά και του γιορτινού. Θεωρούσαν απαραίτητο τον συνδυασμό του με ψητό αρνί. Επίσης με γάλα έκαναν πέτουρα, τραχανά και τη γαλατόπιτα ως επίσημο γλύκισμα. Σε κάθε αυλή και μια γάστρα για τις πίτες και για τα φαγητά.
Το Βλάχικο φαγητό στα βουνά ήταν περιορισμένο(κρέας, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά, φασολάκια που έφερναν οι μπασάκηδες απο τα κοντινά χωριά που είχαν μπαξέδες) και η βάση όλων: το γάλα. Σε όλο το χωριό Ιούλιο και Αύγουστο που το γάλα ήταν παχύ και κατάλληλο, συναντούσες απλωμένια μεσάλια με τραχανά και χυλοπίτες. Το κόσκινο(τσίρλου) για το κόψιμο του τραχανά κυκλοφορούσε απο σπίτι σε σπίτι.
Τα στοιχεία προέρχονται απο το εκπληκτικό βιβλίο της κατερίνας Τσιάνα Πανταζίδου Απο τα χειμαδιά στα Βλαχοχώρια, Μια διαδρομή μνήμης, University Studio press.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου